Dick, zal ik iets aanleveren over de marathon in Dublin in 2003, waar we met een aantal Spiritleden aan mee hebben gedaan, vroeg Wim van Ardenne? Graag Wim, was mijn antwoord. En zie daar, nog geen 24 uur later deze interessante blog. Bedankt Wim!
De afspraak om deel te gaan nemen aan de Dublin Marathon
kwam tot stand tijdens de oudejaarsloop van 2002. John
Rosmolen liep al heel lang met het idee rond, maar het kwam er
maar niet van, tot die bewuste oudejaarsdag. Luutsen
Drost, Armand Stolk, Johan van der Linden en Wim van Ardenne
wilden graag met hem mee en intensief trainen was niet nodig. Dublin bezoeken
was de hoofdzaak de marathon slechts bijzaak. Toch werd er door twee man een
schema gevraagd aan Leo van der Hoeven en naarmate het jaar vorderde werd er
ook steeds fanatieker getraind, zelfs aan de Zeeland Marathon werd (als
training!) deelgenomen. Helaas raakte Johan geblesseerd en kon niet verder
trainen, en derhalve ook niet deelnemen, gelukkig wel Dublin bezoeken en hij zou
van grote waarde blijken te zijn voor de lopers.
Vrijdag 24 oktober om half zeven verzamelen we nabij Numansdorp
om tijdig in Brussel te zijn voor de vlucht naar Dublin. Na aankomst daar met de bus naar ons hotel. We blijven
immers Hollanders. En in de bus kun je meteen bij de mensen informeren waarom
ze hier zijn en wat ze gaan doen. Bier drinken in een van de vele pubs en shoppen krijg je dan
als antwoord.
Bagage in het hotel achtergelaten en meteen aan pub bezoek
begonnen. Er zijn er 700 in Dublin! Goed
drinken is heel belangrijk zei de trainer. Guinness bier is de kurk waar de stad
op drijft, dat moet natuurlijk als eerste gedronken worden. We bezoeken diverse
pubs, niet alleen om te drinken maar ook om te eten en te genieten van de Ierse
sfeer en live muziek.
Zaterdagochtend vroeg uit de veren, want volgens het strakke schema moet er een
rustige, zij het schrale, 6 km gelopen worden. De nachtrust werd behoorlijk
verstoord door de bovenburen, waarvan de vrouwelijke helft er een luidruchtige
manier van in slaap komen op na hield. Na het ontbijt gaan we wandelend (en
speurend naar munten) naar het wetstrijdsecretariaat om onze startnummers op
te halen en de expo te bezoeken.
Aansluitend aan het shoppen, een bezoek aan de Guinnes brouwerij brengen
en doorgaan met het bezoek aan de overige 695 pubs, waaronder de oudste van
Dublin. Het is er heel bijzonder, en het wordt weer laat!
Zondag ook weer bijtijds op, want de breakfastrun staat op
het programma, de krachten moeten gespaard worden dus wordt er een taxi besteld
om ons erheen te brengen. De breakfastrun is bedoeld voor oversea runners en is
slechts een paar mijl. Dat neemt niet weg dat Armand natuurlijk weer uit de broek
moest! Bij terugkomst in het sportcentrum staat de lunch klaar en is er Ierse
muziek compleet met River Dance danseressen.
Het is een leuke ontmoeting met mensen vanuit alle hoeken
van de wereld.
Terug in de bus naar het hotel worden we gematst door de
conducteur. In het openbaar vervoer kun je alleen met muntgeld betalen en Johan
(onze minister van Financien) had daar niet voldoende van. Toch mogen we mee
richting ons hotel. Voordat we weer de stad ingaan bezoeken we een uitkijktoren
die bij het hotel is gebouwd en waar je van een mooi uizicht over de stad (en het
marathonparcours) hebt. We zijn spaarzaam met drankgebruik, sommigen drinken
zelfs helemaal niet, en gaan ook vroeg naar bed om morgen een flitsende race te
lopen.
Maandag weer vroeg op,
want de start is al om negen uur en er is een stevig ontbijt gewenst. Ditmaal
zonder bacon en eggs. Wit brood met jam en bananen moeten voor de nodige energie
zorgen. We zijn niet de enigen die zich deze ochtend voorbereiden op de
marathon. De trots van Luxemburg is hier ook en aan z’n epo ogen te zien gaat
hij voor een goede tijd. Moeten we even vragen........... hij loopt hier 2 uur
45 min. zegt hij en fijntjes er achteraan, als training! De start is op
loopafstand van ons hotel en wandelend daar naar toe loopt de spanning steeds
verder op. Er is geen controle bij de startvakken dus gaan we maar een beetje
vooraan staan, want er zijn buiten ons nog 7996 deelnemers. Trots meld de
speaker dat er een nieuw en snel parcours is uitgezet, flat and the last 10
kilometer down hill. Na twee kilometer ontdekken we het al, niks flat. Het is
voortduurend op en af de heuvel. Zij vinden het vlak, voor ons is het net alsof
je telkens de Erasmusbrug op en afloopt. En de laatste 10 kilometer is ook niet
afdalend, zelfs vlak voor de finish ligt er tot onze verrassing nog een aardig
hellinkje op ons te wachten. John is niet zo’n klimmer en is dan ook niet zo
tevreden met z’n tijd van 3 uur 4 min. Dat het een goede prestatie is, blijkt
wel uit zijn plaats op de rangschikking nl. 264e. Armand wordt 506e
in 3 uur 17 min. Wim 558e in 3 uur 19 min. en Luutsen 732e
in 3 uur 24 min. We kunnen tevreden zijn. En die Luxemburger? 3 uur 29 min!
Wandelend naar ons hotel hebben geregeld een gesprekje met voorbijgangers, ook
een al wat ouder echtpaar waarvan de man ons er fijntjes aan herinnert dat
Ierland Nederland heeft uitgeschakeld voor het WK voetbal van 2002. Na het
opfrissen gaan we maar weer naar de pub, zijn we wel aan toe.
Er worden weer diverse munten opgeraapt, John en Luutsen
hebben daar een speciaal oog voor. Na het eten gaan we naar de VAT bar, want daar
speelt onze favoriete band. Ze spelen een nummer waar wij een Nederlandse
vertaling van kennen. Als ze dat in de gaten krijgen stopt de muziek en zingen
wij a cappella verder! Het is tevens een ontmoetingsplaats van marathonlopers,
Finnen, Engelsen enz. Na een beetje doorvragen blijkt er ook nog een bajesklant
aanwezig te zijn. Hij heeft gezeten in de penitentiaire inrichting De Schie en de
mensen om hem heen zien er ook een beetje dubieus uit. Het mag onze pret niet
drukken, want er is hier niemand die ook maar een beetje in de buurt van onze
eindtijd komt. Moe en voldaan gaan we teug naar het hotel waar we aan de bar
een afzakkertje drinken met de barkeeper uit Uruguay.
Dinsdag om zeven uur staat John al weer op de deur te
kloppen, nadat eerst Johan via de telefoon op een dwaalspoor werd gebracht door
een uitgeslapen Armand. Er moet natuurlijk uitgelopen worden. Het valt niet mee om 10 cm hoog gras te vinden en je en weg te banen tussen al die
forenzen die gewoon weer aan het werk moeten en ook niet begrijpen dat wij
door de spierpijn niet zo snel over kunnen steken. Na het ontbijt weer even
shoppen en koffie drinken in de Temple bar. We bezoeken het hoofdpostkantoor en
het National Museum of Ireland At
Collins Barracks om ook een cultureel tintje aan ons bezoek aan Ierland te
geven. Een niet te missen museum is dat van The Old Jameson Distillery, daar
hebben we deelgenomen aan een rondleiding die afgesloten werd met een
proeverij waar John en Johan het Certify Off Qualified Whiskey Taster in
ontvangst mogen nemen. Eten en drinken doen we weer in een pub met live
muziek, waar het heel gezellig is en we blijven tot sluitingstijd. Die overigens
stipt aangehouden wordt. In de hotelbar nog een afzakkertje ditmaal met een
Poolse barkeeper.
Woensdag ook weer bijtijds op, na een uitgebreid ontbijt met
de taxi naar Dublin Airport voor onze vlucht naar Brussel. Op de luchthaven taxfree
shoppen, koffie drinken en
afscheid van
Dublin nemen. De terugreis verloopt voorspoedig, we kunnen terugkijken op een
paar geweldige dagen, dit verslag geeft slechts een indruk van wat we beleefd
hebben.
Met sportieve groeten;
Armand, Johan, John, Luutsen en Wim.
