Dublin Marathon 2003

Dick, zal ik iets aanleveren over de marathon in Dublin in 2003, waar we met een aantal Spiritleden aan mee hebben gedaan, vroeg Wim van Ardenne? Graag Wim, was mijn antwoord. En zie daar, nog geen 24 uur later deze interessante blog. Bedankt Wim!

De afspraak om deel te gaan nemen aan de Dublin Marathon kwam tot stand tijdens de oudejaarsloop van 2002. John Rosmolen liep al heel lang met het idee rond, maar het kwam er maar niet van, tot die bewuste oudejaarsdag. Luutsen Drost, Armand Stolk, Johan van der Linden en Wim van Ardenne wilden graag met hem mee en intensief trainen was niet nodig. Dublin bezoeken was de hoofdzaak de marathon slechts bijzaak. Toch werd er door twee man een schema gevraagd aan Leo van der Hoeven en naarmate het jaar vorderde werd er ook steeds fanatieker getraind, zelfs aan de Zeeland Marathon werd (als training!) deelgenomen. Helaas raakte Johan geblesseerd en kon niet verder trainen, en derhalve ook niet deelnemen, gelukkig wel Dublin bezoeken en hij zou van grote waarde blijken te zijn voor de lopers.

Vrijdag 24 oktober om half zeven verzamelen we nabij Numansdorp om tijdig in Brussel te zijn voor de vlucht naar Dublin. Na aankomst daar met de bus naar ons hotel. We blijven immers Hollanders. En in de bus kun je meteen bij de mensen informeren waarom ze hier zijn en wat ze gaan doen. Bier drinken in een van de vele pubs en shoppen krijg je dan als antwoord.

Bagage in het hotel achtergelaten en meteen aan pub bezoek begonnen. Er zijn er 700 in Dublin!  Goed drinken is heel belangrijk zei de trainer. Guinness bier is de kurk waar de stad op drijft, dat moet natuurlijk als eerste gedronken worden. We bezoeken diverse pubs, niet alleen om te drinken maar ook om te eten en te genieten van de Ierse sfeer en live muziek.

Zaterdagochtend vroeg uit de veren, want volgens het strakke schema moet er een rustige, zij het schrale, 6 km gelopen worden. De nachtrust werd behoorlijk verstoord door de bovenburen, waarvan de vrouwelijke helft er een luidruchtige manier van in slaap komen op na hield. Na het ontbijt gaan we wandelend (en speurend naar munten) naar het wetstrijdsecretariaat om onze startnummers op te halen en de expo te bezoeken.

Aansluitend aan het shoppen, een bezoek aan de Guinnes brouwerij brengen en doorgaan met het bezoek aan de overige 695 pubs, waaronder de oudste van Dublin. Het is er heel bijzonder, en het wordt weer laat!

Zondag ook weer bijtijds op, want de breakfastrun staat op het programma, de krachten moeten gespaard worden dus wordt er een taxi besteld om ons erheen te brengen. De breakfastrun is bedoeld voor oversea runners en is slechts een paar mijl. Dat neemt niet weg dat Armand natuurlijk weer uit de broek moest! Bij terugkomst in het sportcentrum staat de lunch klaar en is er Ierse muziek compleet met River Dance danseressen.

Het is een leuke ontmoeting met mensen vanuit alle hoeken van de wereld.

Terug in de bus naar het hotel worden we gematst door de conducteur. In het openbaar vervoer kun je alleen met muntgeld betalen en Johan (onze minister van Financien) had daar niet voldoende van. Toch mogen we mee richting ons hotel. Voordat we weer de stad ingaan bezoeken we een uitkijktoren die bij het hotel is gebouwd en waar je van een mooi uizicht over de stad (en het marathonparcours) hebt. We zijn spaarzaam met drankgebruik, sommigen drinken zelfs helemaal niet, en gaan ook vroeg naar bed om morgen een flitsende race te lopen.

Maandag  weer vroeg op, want de start is al om negen uur en er is een stevig ontbijt gewenst. Ditmaal zonder bacon en eggs. Wit brood met jam en bananen moeten voor de nodige energie zorgen. We zijn niet de enigen die zich deze ochtend voorbereiden op de marathon. De trots van Luxemburg is hier ook en aan z’n epo ogen te zien gaat hij voor een goede tijd. Moeten we even vragen........... hij loopt hier 2 uur 45 min. zegt hij en fijntjes er achteraan, als training! De start is op loopafstand van ons hotel en wandelend daar naar toe loopt de spanning steeds verder op. Er is geen controle bij de startvakken dus gaan we maar een beetje vooraan staan, want er zijn buiten ons nog 7996 deelnemers. Trots meld de speaker dat er een nieuw en snel parcours is uitgezet, flat and the last 10 kilometer down hill. Na twee kilometer ontdekken we het al, niks flat. Het is voortduurend op en af de heuvel. Zij vinden het vlak, voor ons is het net alsof je telkens de Erasmusbrug op en afloopt. En de laatste 10 kilometer is ook niet afdalend, zelfs vlak voor de finish ligt er tot onze verrassing nog een aardig hellinkje op ons te wachten. John is niet zo’n klimmer en is dan ook niet zo tevreden met z’n tijd van 3 uur 4 min. Dat het een goede prestatie is, blijkt wel uit zijn plaats op de rangschikking nl. 264^e. Armand wordt 506^e in 3 uur 17 min. Wim 558^e in 3 uur 19 min. en Luutsen 732^e in 3 uur 24 min. We kunnen tevreden zijn. En die Luxemburger? 3 uur 29 min! Wandelend naar ons hotel hebben geregeld een gesprekje met voorbijgangers, ook een al wat ouder echtpaar waarvan de man ons er fijntjes aan herinnert dat Ierland Nederland heeft uitgeschakeld voor het WK voetbal van 2002. Na het opfrissen gaan we maar weer naar de pub, zijn we wel aan toe.

Er worden weer diverse munten opgeraapt, John en Luutsen hebben daar een speciaal oog voor. Na het eten gaan we naar de VAT bar, want daar speelt onze favoriete band. Ze spelen een nummer waar wij een Nederlandse vertaling van kennen. Als ze dat in de gaten krijgen stopt de muziek en zingen wij a cappella verder! Het is tevens een ontmoetingsplaats van marathonlopers, Finnen, Engelsen enz. Na een beetje doorvragen blijkt er ook nog een bajesklant aanwezig te zijn. Hij heeft gezeten in de penitentiaire inrichting De Schie en de mensen om hem heen zien er ook een beetje dubieus uit. Het mag onze pret niet drukken, want er is hier niemand die ook maar een beetje in de buurt van onze eindtijd komt. Moe en voldaan gaan we teug naar het hotel waar we aan de bar een afzakkertje drinken met de barkeeper uit Uruguay.

Dinsdag om zeven uur staat John al weer op de deur te kloppen, nadat eerst Johan via de telefoon op een dwaalspoor werd gebracht door een uitgeslapen Armand. Er moet natuurlijk uitgelopen worden. Het valt niet mee om 10 cm hoog gras te vinden en je en weg te banen tussen al die forenzen die gewoon weer aan het werk moeten en ook niet begrijpen dat wij door de spierpijn niet zo snel over kunnen steken. Na het ontbijt weer even shoppen en koffie drinken in de Temple bar. We bezoeken het hoofdpostkantoor en het National Museum of  Ireland At Collins Barracks om ook een cultureel tintje aan ons bezoek aan Ierland te geven. Een niet te missen museum is dat van The Old Jameson Distillery, daar hebben we deelgenomen aan een rondleiding die afgesloten werd met een proeverij waar John en Johan het Certify Off Qualified Whiskey Taster in ontvangst mogen nemen. Eten en drinken doen we weer in een pub met live muziek, waar het heel gezellig is en we blijven tot sluitingstijd. Die overigens stipt aangehouden wordt. In de hotelbar nog een afzakkertje ditmaal met een Poolse barkeeper.

Woensdag ook weer bijtijds op, na een uitgebreid ontbijt met de taxi naar Dublin Airport voor onze vlucht naar Brussel. Op de luchthaven taxfree shoppen, koffie drinken en  afscheid van Dublin nemen. De terugreis verloopt voorspoedig, we kunnen terugkijken op een paar geweldige dagen, dit verslag geeft slechts een indruk van wat we beleefd hebben.

Met sportieve groeten;  Armand, Johan, John, Luutsen en Wim.